Wytrzymać

A co zrobić, jak ktoś łamie dane słowo i obietnicę, i nic sobie nie robi z zamieszania, jakie swoją niefrasobliwością spowodował?

Co można, kiedy nagle się okazuje, że wszystko było już ułożone, umówione, pewne i oswojone, a potem w mgnieniu oka staje się obce, nieswoje, niepewne i niemożliwe, i nieosiągalne?

Co wtedy wolno? Co wypada? Co będzie na miejscu?

Tamten plan nie miał słabych stron. Był mocny, konkretny, mądry i solidny. Wszystko musiało się udać. Każdy był odpowiedzialny za jakiś mały urywek, które zebrane w jedno tworzyły nierozerwalną całość. To nie mogło się nie udać.

A jednak.

Jeden człowiek. Jeden mały element. Jedno małe zawahanie. Jedna chwila.

I już.

Złościć się? Płakać i krzyczeć? Tupać ze złości?

Wszystko na nic.

Zacisnąć zęby.

Wytrzymać.

Zacisnąć kciuki. Na różańcu.